İkinci el almayı kim düşünebilir ki? mobilet başkentinde Madagaskar satın almak mı? Bu muazzam adada 4.000 km'den fazla yol kat etmek mi? Benden önce hiç kimse bu fikri aklına getirmemişti. Az önce yaptım ve gerçek Madagaskar'ı keşfettim. Benimle Kızıl Ada'ya seyahat edin ve baobablarla, lemurlarla, bukalemunlarla, bembeyaz kumsallarla ve hepsinden önemlisi misafirperver Madagaskar'la tanışın: TONGA SOA.
Benim için minivanda saatlerce süren yolculuklar yok
Merkezdeki misafirhanemden minibüslerin nasıl tıka basa dolup şehir dışına çıktığını görünce ürperiyorum. Madagaskar'ın başkentinde geçirdiğim bir günün ardından her şey benim için zaten açık. Güneye gitmek istersem kendimi böyle bir minibüste 24 saat geçireceğimi düşünmüyorum.
Adanın tamamını rahatça görebilmenin tek yolu var; bir scooter satın almak. İkinci gün ikinci el scooter satan birkaç dükkanın bulunduğu sokağa yürüyorum. Uzun süre pazarlık yapmama gerek yok. Çok az seçenek var. Burada satılan tek scooter Yamaha Jogpro'dur. Resmi olarak 49cc, ancak birçok dağa tırmanabilmek için aslında 90cc'dirler.
Scooter için sorumluluk sigortası yaptırın
Yaklaşık 1,2 milyon Ariary (yaklaşık 300 Euro) karşılığında harika bir scooterın mutlu sahibiyim. Satıcı formalitelerle ilgilenir. Tek yapmam gereken sorumluluk sigortasını yaptırmak.
Lees ook: Scooter ile Doğu Afrika | Bölüm 1 | Kampala'dan Bugala Adası'na (180 km)
ofisi sigorta şirketi Allianz mutlu bir şekilde merkezdedir. Birkaç dakika içinde orada olacağım. Scooterımı park edip uzun, çok uzun bir kuyrukta duruyorum. 'Vaza' diye duyuyorum sonra. Vaza, Madagaskar dilinde 'yabancı' anlamına gelen kelimedir. Kravatlı bir adam beni sıraya yönlendiriyor. 'Oturun. Meslektaşım kısa süre içinde sizinle olacak.'
Allianz şirketinde gerçekten evrak sıkıntısı yok. 30 soru burada, 40 soru orada. Altı imza ve işte. Evet, on avronun biraz altında bir fiyata scooterım için sorumluluk sigortam var. Ne işe yaradığına dair hiçbir fikrim yok. Çalışan, "Polis sizi durdurduğunda sıklıkla bunu soruyorlar" diyor. 'Ve eğer elinizde kanıt yoksa o zaman onlara bir hediye ödemek zorundasınız. İşte onlar böyledir." 'Hediye nedir?' diye soruyorum. 'Örneğin, bu 1.000 Ariary banknotu.' "Ah, yani rüşvet."
Onunla Allianz'dan sigorta belgesi Scooter ticaretine dönüyorum. Mülkiyet kanıtı olarak lamine bir kart alacağım. Bu öğleden sonra Antananarivo'da dolaşacağım ve yarın sabah kusurları düzeltmek için geri döneceğim konusunda anlaştık.
Antananarivo'da manzaralı bir öğle yemeği
Önce havuza dalmak için yavaşça misafirhaneme dönüyorum. Yeni satın aldığım ürünü ona gösterdiğimde resepsiyonist gözle görülür bir şekilde etkilendi. Ancak Madagaskar'ı scooter ile gezmek istediğimi anlamıyor. Bu arada, bunu misafirhanemde kimse anlamıyor.
Öğle yemeği için misafirhanemin karşısındaki restorana gidiyorum. Menü bir tahtaya tebeşirle yazılmıştır. Ana yemek olarak tilapia (Nil levreği) seçiyorum ve tatlı ise yumurta likörü köpüğü. Ve hepsi 8.000 Ariary (2 euro) karşılığında.
Ve tüm bu mutfak lezzetlerini yerken, Antananarivo'nun halk arasında anıldığı adıyla Tana'nın inşa edilmiş tepelerinden birinin güzel manzarasının tadını çıkarıyorum.
Antananarivo ve çevresinde bir test sürüşü
Scooterı test etmek için öğleden sonra yaklaşık 70 km'lik bir turistik gezi yapıyorum. İlk önce çok övülenlere yöneliyorum Ambohimanga'nın kraliyet sarayı. Bu saray, Madagaskar'ın tek UNESCO kültürel mirasıdır. Bana sorarsan tam bir hayal kırıklığı.
Saraydan Antananarivo uluslararası havaalanının bulunduğu Ivato'ya doğru sürüyorum. Yoksullukla boğuşan Madagaskar'a her gün yurt dışından yalnızca birkaç uçak iniyor. Havaalanının hemen yakınında Croc Çiftliği bulunmaktadır. Orada, gösteriyi çalan kırk timsah değil, parlak yeşil bir bukalemundur. Dünyanın hiçbir yerinde bu renkli mücevherlerin çoğu Madagaskar'daki kadar ortalıkta dolaşmıyor.
Öğleden sonra Antananarivo şehir sınırlarına ulaşıyoruz. Sonra Tana'daki trafik kaosunun ne kadar büyük olduğunu da fark ediyorum. Vay.
Her şey yolda yürüyor. İnekler, arabaları iten genç adamlar, sıra sıra taksiler ve zebu arabaları. Trafik sıkışıklığından kaçınmak için her zaman farklı bir çıkışa yönelmeye çalışırım. Bu pek uygun değil çünkü Tana'nın tepelerini çevreleyen sokak ve sokaklardan daha büyük bir labirenti henüz deneyimlemedim.
Antananarivo'dan Rova
Gün batımında Rova'ya ulaşıyorum. kraliçenin sarayı. Restorasyonu tüm hızıyla sürüyor. Yine de sarayın UNESCO Sarayı Ambohimanga'dan çok daha güzel olduğunu düşünüyorum. Saray arazisinden yaklaşık dört milyon nüfuslu Antananarivo metropolünün 360 derecelik panoramik manzarası tek kelimeyle nefes kesici.
Madagaskar üzerinden Scooter yolculuğumun bir sonraki bölümünde Antananarivo'dan (Tana) Antsirabe'ye kadar yaklaşık 175 kilometrelik bir yolculuk yapıyorum. Hepsini bir sonraki blogumda okuyabilirsiniz.