Skuter roadtrip Afryka (11) | Wundanyi – Wzgórza Taita – Kilifi

W jedenastym blogu wchodzę Kenia od loży Sentrim Tsavo East do Wundanyi na wzgórzach Taita. Po kilku dniach w Wundanyi przenoszę się do pięknego Taita Hills Safari Lodge. Ten blog kończy się w Kilifi, na niezrównanym wybrzeżu Suahili.

Kilka dni w okolicach gór w Wundanyi

Po obszernym pożegnaniu ze wspaniałym personelem Sentrim Tsavo East Lodge, pracownik zabiera mnie na stację benzynową w Voi. Tam przesiadam się na skuter i jadę w stronę gór Taita Hills (wys. ok. 2.300 m). Na nowej autostradzie (A6), która kończy się 100 km na południe w Taveta na granicy z Tanzanią (prosto przez Park Narodowy Tsavo West). Jednak tym razem skręcam w prawo po 30 km w Mwatate. Stąd nowa droga z kilkoma ostrymi zakrętami prowadzi również do Wundanyi na wysokości 1.400 metrów.

W Wundanyi, które z około 50.000 XNUMX mieszkańców jest nadal stosunkowo dużym miastem jak na kenijskie standardy, przeprowadzam się do Hotel Taita Rocks. Spędzam tam trzy noce. W ciągu dnia bawię się. Na hulajnodze eksploruję górskie okolice licznymi krętymi ścieżkami. Odwiedzam lokalny targ Taita i melduję się w sobotę na stadionie piłkarskim, gdzie lokalny FC rozgrywa mecz ligowy.

Mwatate, Maktau i Bura

W październiku pogoda jest naprawdę ładna. Różnice między nizinami na południe od gór a obszarem górskim są naprawdę ogromne. W górach pada deszcz z pewną regularnością. Natomiast na nizinach (Tsavo West) panuje ogromna susza. Od tego czasu zginęło wiele bawołów i antylop. Zwłoki śmierdzą przez godzinę na wietrze i czuję ten zapach z odległości pięciu kilometrów.

Na skuterze przeplatam safari na autostradzie z wycieczkami po górach. W górę przez Bura i wokół góry do Wundyani. W Mwatate zawsze uzupełniam zapas lizaków. Sprawiam, że maluchy, które spotykam na swojej drodze, są bardzo szczęśliwe (a mama też zawsze chce). U fryzjera dałam się zmierzyć do nowej fryzury.

Rezerwat przyrody Taita Hills

W międzyczasie miałem też dość niebezpieczną przygodę w rezerwatach przyrody Taita Hills i Lumo. Z autostrady poszedłem za drogowskazem do pomnika I wojny światowej. Przez Taita Hills i Lumo przebiega zaniedbana linia kolejowa. Niegdyś biegła od skolonizowanej przez Anglię Kenii do Tanganiki (terytorium niemieckie) i była strategicznym punktem, w którym tysiące (głównie) afrykańskich żołnierzy walczyło o swoich brytyjskich i niemieckich dowódców.

Zabytków jest niewiele, ale to nie było moje zmartwienie (patrz poniżej o pięknym muzeum w holu Taita Hills Safari Lodge o tej bitwie podczas I wojny światowej).

Tak nieoficjalnie trafiłam do rezerwatów. Po niezłej wspinaczce po piaszczystej ścieżce zameldowałem się w Tsavo Bluff Lodge. Pracownicy baru byli więc całkowicie zaskoczeni, że zaparkowałem skuter przed ich panoramiczną restauracją. Po filiżance kawy pokazali mi jak dostać się do wyjścia z rezerwatu. „Uważaj, bo widzisz tam to stado słoni?”

Och i uprzedzony liczy do dwóch. Ale co, jeśli twój skuter nie współpracuje? Innymi słowy, dokładnie tam, gdzie zatrzymało się stado słoni, zatrzymał się mój skuter. Na szczęście kamienista ścieżka schodziła w dół i nie było tak źle pchać skuter. Ponad dwa kilometry długości… Aż dotarłem do wyjścia z Lumo (Rezerwat Taita Hils i Lumo graniczą ze sobą). Zapanowała wielka konsternacja. „Jak się dostałeś, bo hulajnogi są zabronione? Nie możemy więc pobierać opłaty za wstęp (30 dolarów).

A jakim cudownym miejscem jest Kenia. Po półgodzinnym marszu ze skuterem stałem przy autostradzie. Motocyklista zatrzymał się i wyczarował linę. Pół godziny później byliśmy już na stacji benzynowej w Mwatate, a mój skuter był całkowicie rozebrany. Problem: dużo piasku w gaźniku.

Czy chcesz dowiedzieć się więcej o safari i możliwościach zakwaterowania w Taita Hills Game Reserve i Lumo? Przeczytaj ten blog, klikając poniższy link.

Czytaj także: Roadtrip Afryka (10) | Zachodni Park Narodowy Tsavo

Z Taita Hills do Kilifi (220 km) przez Bamba

Po półtora tygodnia czas na niezrównane wybrzeże suahili. W tym celu najpierw jadę 50 km do Voi. Tam skręcam w autostradę Nairobi – Mombasa. Czasami trzeba uważać na skuterze. Z każdą nadjeżdżającą ciężarówką będę jechał na poboczu jako środek ostrożności. Aby uniknąć zdmuchnięcia z drogi przez ciśnienie powietrza. Po godzinie robię sobie przerwę w ogromnym sklepie z pamiątkami, który przez Covid od miesięcy nie jest w stanie sprzedać ani jednej pamiątki.

Aha, i wtedy czerpię z tego pełną satysfakcję, bo kilku pasterzy z werwą prowadzi swoje stado po autostradzie (zobacz film na youtube).

Do następnego bloga!