Wie haalt het in zijn hoofd om ruim 3.000 kilometer op een scooter door Oost-Afrika te rijden? Op bezoek te gaan bij berggorilla’s? Scootersafari’s (bestaat dit woord?) te maken in vijf nationale parken? Om onder meer leeuwen, buffels, nijlpaarden en olifanten van heel dichtbij te bewonderen. Ik ben Eric en ik reis graag rond op een scooter. Lees hier deel 4 van het unieke verslag van een waanzinnig scooteravontuur in Oeganda, Rwanda en Kenia. In het vierde deel van deze reis rijd ik van Kabale naar Ruhija en doe ik een Gorilla trekking in Bwindi Inpenetrable National Park
Oeganda heeft ons hart meer dan eens gestolen en wat ons betreft is het een reisbestemming die bij elke wereldreiziger op de bucketlist thuis hoort. Ontdek waarom Oeganda de parel van Afrika wordt genoemd.
Een reis door Oeganda zal er één zijn om nooit meer te vergeten. Spot de tree-climbing-lions, ontmoet duizenden olifanten, sta oog in oog met Berggorilla's in de jungle en maak kennis met de prachtige cultuur.
Een korte verkenning van Kabale
De wasvrouw van Kabale Backpackers heeft tegen tienen mijn was op een struik gemikt. De sokken drogen gewoon op de grond. De was droogt niet sneller als ik er bij blijf staan kijken.
Tijd om Kabale te verkennen. Heel veel valt er niet te zien in de stad met 50.000 inwoners. Bij het hotel Kigezi Gardens Inn geniet ik van een heerlijke lunch met uitzicht over Kabale. Al met al een rustige voorbereiding op de reis van vanmiddag.
Op weg naar Bwindi
In het guesthouse krijg ik de laatste instructies. ‘Ik heb een overnachting gereserveerd in het Ruhija Gorilla Restcamp. Zorg ervoor dat je je vanavond om acht uur meldt bij Sara. Zij zit in het kantoor bij de slagboom als je Ruhija binnenkomt. Kan niet missen. Veel gorillaplezier!’ Lian en kleine David zwaaien me uit als ik op m’n scooter vertrek richting Bwindi Impenetrable Forest. Tegen vijven arriveer ik bij de afslag richting Bwindi. Ruhija is vanaf hier nog 26 kilometer over een deels verharde weg.
De weg kruipt eerst langzaam omhoog en begint dan toch echt steil te worden. Na 10 km geeft mijn scooter er de brui aan. Een groepje schoolkinderen dat op de berg woont, schat te hulp. Onder luid gejuich drukken ze me de berg op. Vanaf hier gaat de weg bergafwaarts richting de entree van Bwindi.
Op de scooter en te voet in Bwindi
Bij de slagboom voor de ingang van Bwindi word ik allerhartelijkst ontvangen door de bewaker. Hij vraagt wie op komt halen uit Ruhija. ‘Niemand. Ik ga op de scooter,’ antwoord ik. ‘Dat meen je niet. Hebben ze je niet verteld dat er in Bwindi een grote kudde olifanten leeft. Ik heb ze vanochtend hier nog in de buurt gezien.’ ‘Nee, ik weet nergens van.’
De bewaker glimlacht een beetje. Hij vindt mijn scooter toch wel heel grappig en vraagt of hij er een rondje op mag rijden. Luid toeterend verdwijnt hij even later uit het zicht. Een paar minuten later komt hij met een noodgang op me af rijden en remt net op tijd. ‘Veel plezier in Bwindi,’ zegt hij vervolgens. ‘Ik heb nog een vraag. Is het een vlakke weg naar Ruhija?’ ‘Ja redelijk vlak. Daar haat de weg omhoog en daarna is hij over het algemeen vlak.
Hoeveel keer ik mezelf heb vervloekt in de volgende drie uur? Ruim zes kilometer moet ik de scooter drukken, omdat de helling te steil is. Ruim twee uur doe ik daarover. Het is inmiddels pikkedonker en in de verte hoor ik het getrompetter van olifanten. Normaliter zou ik toch wel schrikken, maar ik ben zo geweldig kapot dat het me niets meer doet.
Aankomst in Ruhija Gorilla Restcamp
En als ik denk dat er geen einde aankomt, merk ik dat de weg weer naar beneden gaat. In het donker kan ik niet hard rijden en de pret is na drie kilometer alweer voorbij. Ik moet weer aan de bak. Iets na negen uur zie ik eindelijk licht aan de horizon. Er brandt een lampje bij de slagboom van de uitgang van Bwindi. De bewaker is al naar huis. Een kilometer verderop zie ik links het bordje ‘Ruhija Gorilla Restcamp’.
Sara is er ook. ‘De bewaker belde me om half zes dat hij je binnen had gelaten. Heb je last gehad van de olifanten of heb je onderweg een dutje gedaan?’ ‘Sorry Sara. M’n scooter heeft veel te weinig vermogen. Bijna zes kilometer heb ik de scooter aangedrukt. Ik ben doodop.’ ‘Had even gebeld, dan hadden we je opgehaald. Ga lekker douchen en eet wat. Ik kom morgenochtend om acht uur en dan regelen we alles. Verheug je er maar op, want je gaat gorilla’s zien.’
Voorbereidingen op de gorillatrekking
Het is klokslag acht uur in de ochtend en Sara meldt zich in het restaurant. Ik vul de papieren in en betaal de 600 dollar voor de permit. ‘Eric, ik heb je ingedeeld bij de Bitukura groep. Die groep gorilla’s houdt zich hier vlakbij op. Dat is wel handig, want je bent op de scooter en moet nog terug naar Kabale. De andere drie groepen zijn op minimaal twee tot drie uur hiervandaan. Zorg dat je om negen uur bij de briefing bent. Die is vlakbij de slagboom.’
Om negen uur maak ik kennis met de acht andere leden van mijn groep. Ze zijn allemaal ingevlogen en komen enkel en alleen naar Oeganda voor deze gorillatrekking. Twee echtparen uit Oostenrijk en een uit Namibië en Nieuw-Zeeland. Vanavond vliegen ze allemaal weer naar elders.
De groep van acht plus ondergetekende luistert daarna aandachtig naar de briefing. Zeven meter afstand houden, geen etenswaren meenemen en geen lawaai maken. Dat is in telegramstijl de inhoud ervan.
Bij de Bitukura Gorilla familie
Dan stappen we in een minibus en rijden een tiental minuten. Iedereen stapt uit en we laten eigenlijk alles achter behalve foto- en camera-apparatuur. Er mag verder echt niets mee naar de gorilla’s. Een kwartiertje later zijn we er. De gorilla’s zijn nabij. Er volgt nog een laatste briefing. De lenzen worden onderwijl geslepen…
We worden nu ‘losgelaten’ op de gorilla’s. Van enige afstand is geen sprake meer. De begeleiders zeggen er niets van. Integendeel zelfs ze moedigen het zelfs aan. Overigens trekken de gorilla’s zich helemaal niets aan van het menselijke gezelschap. Ook de kleintjes negeren ons compleet.
Ik blijf op afstand en meng me niet in het gedrang. Er is genoeg tijd om de gorilla’s in alle rust te observeren. En ik kan me niet voorstellen dat de anderen dit een uur gaan volhouden. Na tien minuten is de rust terug en heb ik de gorilla’s nagenoeg voor me zelf.
Ach en hoe leuk zijn die gorilla’s. Ik betrap me erop veel teveel met foto’s en filmpjes bezig te zijn. Waarom toch? Op het internet is meer dan genoeg materiaal voorhanden. Gewoon genieten van het unieke moment en deze alleraardigste familie aanschouwen in hun dagelijkse bezigheden.
Na precies een uur is de gorillashow ten einde. Iedereen is het erover eens dat dit een unieke ervaring was. In het bezoekerscentrum krijgen we allemaal een certificaat uitgereikt. Het is er eentje om in te lijsten.
Oeganda heeft ons hart meer dan eens gestolen en wat ons betreft is het een reisbestemming die bij elke wereldreiziger op de bucketlist thuis hoort. Ontdek waarom Oeganda de parel van Afrika wordt genoemd.
Een reis door Oeganda zal er één zijn om nooit meer te vergeten. Spot de tree-climbing-lions, ontmoet duizenden olifanten, sta oog in oog met Berggorilla's in de jungle en maak kennis met de prachtige cultuur.
Plan hier je vakantie naar Afrika
- Rondreizen vergelijken + offertes opvragen doe je bij Afrikaplus, Riksjatravel en Sawadee.
- E-Sims met gratis 1 GB regel je bij Airalo.
- Vliegtickets voor Afrika boek je via Skyscanner.
- Hotels en Lodges in Afrika boek je bij Booking.com.
- Huurauto’s vergelijken doe je bij Sunnycars en Rentcars.
- Tours en activiteiten in Afrika boek je via GetYourGuide.
- Reisartikelen zoals koffers, tassen en meer koop je bij Bol.com.
- Parkeren bij het vliegveld regel je via Parkos.
