Wie haalt het in zijn hoofd om ruim 3.000 kilometer op een scooter door Oost-Afrika te rijden? Op bezoek te gaan bij berggorilla’s? Scootersafari’s (bestaat dit woord?) te maken in vijf nationale parken? Om onder meer leeuwen, buffels, nijlpaarden en olifanten van heel dichtbij te bewonderen. Ik ben Eric en ik reis graag rond op een scooter. Lees hier deel 18 van het unieke verslag van een waanzinnig scooteravontuur in Oeganda, Rwanda en Kenia. In dit deel bezoek ik onder andere Sipi Falls, één van de mooiste watervallen van Oeganda en vervolg ik mijn reis naar Kenia.
Oeganda heeft ons hart meer dan eens gestolen en wat ons betreft is het een reisbestemming die bij elke wereldreiziger op de bucketlist thuis hoort. Ontdek waarom Oeganda de parel van Afrika wordt genoemd.
Een reis door Oeganda zal er één zijn om nooit meer te vergeten. Spot de tree-climbing-lions, ontmoet duizenden olifanten, sta oog in oog met Berggorilla's in de jungle en maak kennis met de prachtige cultuur.
Een vermoeide aankomst in Sipi
Het is half negen als ik de hoofdweg verlaat en afsla richting Sipi Falls. Naar Sipi is het nog 13 kilometer. Ondanks dat het pikkedonker is, rijdt het prima op de asfaltweg. Die 13 kilometer kan ik makkelijk in een half uurtje afleggen. Dan kan ik als het meezit nog wat te eten krijgen in een restaurant.
Met een ding heb ik geen rekening gehouden. De watervallen liggen op een hoogte van bijna 2.000 meter, terwijl ik nu op een hoogte van 1.000 meter rijd. Na vijf kilometer begint mijn scooter te sputteren. Hij draait alleen nog stationair, omdat hij de stijging van de weg niet meer aan kan. Ik kom al naar gelang de stijging vooruit door op de scooter te blijven en te steppen of eraf te stappen en te wandelen. Dat laatste vergt enorm veel inspanning. Als het even vlak is dan komt de scooter erg langzaam op dreef.
In plaats van een half uur duurt de marteling ruim anderhalf uur. Volledig uitgeput bereik ik een uitgestorven Sipi. ‘Meneer, de meeste guesthouses en hotels zijn gesloten. Het is laagseizoen vanwege de regenval. Meestal blijft Crown’s Nest wel open, maar ik weet niet of er om tien uur nog iemand aanwezig is.’
Een ding wordt me gelijk duidelijk als ik van de weg af in een modderbad terecht kom. Het heeft behoorlijk geregend. Bij Crown’s Nest is niemand te bekennen. Twee hotels later duw ik mijn scooter langs de blubber naar Sipi Falls Resort. Daar brandt licht. Er is plek in een ruime banda. Het restaurant is gesloten, maar de receptionist regelt als alternatief een hartige omelet. Daarna val ik doodmoe in slaap.
De spectaculaire watervallen van Sipi
Sipi is niet veel meer dan een rijtje huizen, winkels en een paar guesthouses aan weerszijden van de doorgaande weg. De watervallen liggen een kilometer verderop. Ik tref het maar met het Sipi Falls Resort. De banda biedt comfort en een openlucht douche. In de verte hoor ik zelfs het wilde geraas van de 100 meter hoge waterval.
Na het ontbijt nestel ik me op het panoramaterras te midden van een paar blauwaapjes, die rustig op een rots zitten. Onderwijl geniet ik van het spectaculaire uitzicht op de Sipi Falls.
Daarna is het tijd om de watervallen van dichtbij te aanschouwen. Samen met een gids baan ik me een weg door de modder en de dichte begroeiing. Na een half uur staan we onder een rotspartij waarover een waterval met geweld naar beneden stort. Kletsnat maar voldaan keer ik daarna terug naar Sipi.
Afdaling naar Mbale en Tororo
Tegen elf uur trap ik de scooter aan voor een lange rit die me vandaag via Mbale en Tororo in Oeganda uiteindelijk nabij Kakamega in Kenia moet brengen. De afstand is ongeveer 170 kilometer. Dit keer gaat de reis eerst bergafwaarts. Het is zonnig en helder en dus kijk ik kilometers ver over de uitgestrekte Karamojong vlakte.
Prima wegen en geen regen. De 50 km van Sipi naar Mbale leg ik af in iets meer dan een uur. Mbale is een stad met zo’n 100.000 inwoners en veel valt er niet te zien. Via Mbale wil ik echter naar Tororo en de grens over naar Malaba in Kenia. Dat is iets omrijden qua afstand, maar zo vermijd ik de razend drukke grensovergang bij Busia. De grens bij Busia wordt gebruikt door vrijwel al het vrachtverkeer dat pendelt tussen de Keniaanse havenstad Mombasa en Kampala en het Oegandese achterland.
De laatste plaats in Oeganda voor de grens is Tororo. De stad kun je eenvoudigweg niet missen, omdat de Tororo rots er 200 meter bovenuit steekt. De grens met Kenia is een paar kilometer verderop.
Welkom in Kenia
‘Karibu,’ zegt de Keniaanse grensbewaakster. ‘Asante sana,’ antwoord ik. Zo snel gaat dat dus. Amper vijf minuten nadat een Oegandese collega een stempel in mijn paspoort zette, doet zij dit nu. Waar het Oost-Afrika visum al niet goed voor is. (Het Oost-Afrika visum multiple entry is 90 dagen geldig en te gebruiken in Kenia, Oeganda en Rwanda).
Eigenlijk valt er nauwelijks meer iets te melden over de resterende 60 kilometer. De wegen in dit deel van Kenia zijn prima. Heel af en toe wordt er aan de weg getimmerd, maar tot veel oponthoud leidt het niet. Rond 7 uur rijd ik door Webuye en om half acht volg ik een bord richting het Malava hotel.
Scooter schoonmaak en een bezoek aan de beroemde markt van Lubao
In de vroege ochtend rijd ik een rondje door Malava op zoek naar een wasserette voor mijn scooter. Die heeft weer een schoonmaakbeurt nodig na al die modder in Sipi. De hogedrukspuit erop en hij glimt daarna als vanouds.
Terug in het hotel krijg ik het verzoek van de eigenaresse om te poseren voor een paar foto’s. ‘Je bent de eerste mzungu ooit, die mijn hotel op een pikipiki (scooter) bezoekt. Huh nee, sterker nog: je bent de allereerste mens, want ik heb hier nooit iemand op een pikipiki mogen verwelkomen.’
Een bezoek aan de beroemde markt van Lubao
De eigenaresse vraagt waar ik naartoe rijd vandaag. ‘Ik hoop Kericho te bereiken,’ antwoord ik. ‘Dat moet lukken, want de wegen zijn goed. Pas wel op bij Kisumu. Sinds de verkiezingen is het er erg onrustig. Blijf op de rondweg rijden en vermijd het centrum. En ik heb ook een tip voor onderweg: over een kilometer of tien passeer je Lubao. Het is donderdag en dat betekent dat het marktdag is in Lubao. Je kunt het niet missen, want er komen duizenden mensen op af. Er is echt van alles te koop.’
De markt van Lubao is een bijzondere happening. Zoals altijd zijn het de vrouwen die hun waren luid aan de man brengen. Op een omheind terrein erachter bepalen echter mannen het gebeuren. Het is een fenomeen dat in Nederland allang is uitgestorven: de veemarkt.
Dit is echt leuk. Koopmannen die met stokken de koeien betasten en hardop schreeuwen. Ik heb geen idee wat er precies gezegd wordt, maar af en toe zie ik een glimlach. Weer een koe verkocht.
Bij de uitgang van de veemarkt kijk ik verbaasd naar een paar plastic blikken vol met bloed. ‘Dat is om lekkere worst van te maken,’ meldt de verkoopster.
Van Kisumu naar Kericho
Rond vier uur begin ik aan de afdaling naar de derde stad van Kenia: Kisumu. Op een verkeersbord wordt een haarspeldbocht wel erg luguber aangekondigd in de vorm van een schedel, twee botten en de woorden ‘Black Spot’.
Twee weken na de verkiezingen in Kenia schijnt het nog steeds erg onrustig te zijn in Kisumu. Kisumu is het bolwerk van de lokale favoriet Odinga die de belangrijkste opponent is van de zittende president Kenyatta.
Ik mijd Kisumu, omdat ik geen zin heb om in een toevallige demonstratie of iets dergelijks terecht te komen. Via de rondweg cirkel ik behendig door de buitenwijken. Bij een alleraardigste verkoopster van kool en aardappelen pauzeer ik voor een portie gebakken aardappelen.
Aankomst in de theehoofdstad van de wereld: Kericho
De honderd kilometer van Kisumu naar Kericho gaan in sneltempo. Ondanks dat ik opnieuw naar een hoogte van 2.000 meter klim, kent mijn scooter nauwelijks problemen. Er zijn geen grote stijgingspercentages. Het lijkt veel op de rollende heuvels van Rwanda. Daarmee is direct het verband gelegd. Net als in Rwanda bestaat de omgeving van Kericho voornamelijk uit kilometerslange theeplantages.
Ruim een uur rol ik op mijn scooter langzaam omhoog door de heuvels. Met theeplantages die reiken tot aan het einde van de horizon en wellicht verder.
Kericho bereik ik in het schemerlicht. Het valt me op hoe goed de straatverlichting werkt. Kericho voelt heel Europees aan. Volgens een inwoner komt dit omdat er in Kericho heel veel geld wordt verdiend. ‘We zijn niet voor niets de theehoofdstad van de wereld’.
Oeganda heeft ons hart meer dan eens gestolen en wat ons betreft is het een reisbestemming die bij elke wereldreiziger op de bucketlist thuis hoort. Ontdek waarom Oeganda de parel van Afrika wordt genoemd.
Een reis door Oeganda zal er één zijn om nooit meer te vergeten. Spot de tree-climbing-lions, ontmoet duizenden olifanten, sta oog in oog met Berggorilla's in de jungle en maak kennis met de prachtige cultuur.
Plan hier je vakantie naar Afrika
- Rondreizen vergelijken + offertes opvragen doe je bij Afrikaplus, Riksjatravel en Sawadee.
- E-Sims met gratis 1 GB regel je bij Airalo.
- Vliegtickets voor Afrika boek je via Skyscanner.
- Hotels en Lodges in Afrika boek je bij Booking.com.
- Huurauto’s vergelijken doe je bij Sunnycars en Rentcars.
- Tours en activiteiten in Afrika boek je via GetYourGuide.
- Reisartikelen zoals koffers, tassen en meer koop je bij Bol.com.
- Parkeren bij het vliegveld regel je via Parkos.
