Een Drent en een Friezin hebben het reisvirus te pakken en reizen met hun 4×4 camper de wereld over. Wij zijn Cor en Grietje van NoFear reizen en we nemen jullie mee op roadtrip avontuur. In dit reisverslag verlaten we Sardinië met de nachtboot om onze 4×4 roadtrip te vervolgen in Sicilië.
De roadtrip reisroute Sicilië met onze 4×4
We nemen jullie in deze roadtrip door Sicilië met onze 4×4 onder andere mee naar Palermo, Favignana, het binnenland van Sicilië en ook wandelen we op de actieve Etna vulkaan. We ontmoeten onderweg lieve gastvrije mensen en op de laatste offroad-route moesten we zelfs regelmatig wat takken verwijderen. Sicilië is kort samengevat ruig, vriendelijk avontuurlijk gebleken ? Aanrader dus! Hieronder een overzicht van de reisroute die we door Sicilië hebben afgelegd.
Aankomst in Palermo
Vanuit Cagliari (Sardinië) komen we na een 11 uur durende tocht ’s ochtends vroeg aan in het Siciliaanse Palermo. We rijden door de ontwakende stad in de ochtendspits naar een parkeerterreintje net buiten de stad waar we nog even proberen wat te slapen.
Een ongelukje en onderhoud aan de 4×4
In de loop van de ochtend gaan we terug naar Palermo. Eén van de doelen is het vervangen van onze remblokken. Deze zijn na 37000 kilometer versleten en we willen de roadtrip door Sicilië met onze 4×4 vanzelfsprekend veilig voortzetten.
De garage die we uitzoeken ligt letterlijk midden in de drukke binnenstad. Om de kleine ingangsdeur te bereiken moeten we met de camper hoog opdraaien. Knal…opeens rijdt er met hoge snelheid een witte auto langs ons heen. Hij heeft ons geraakt. De uitstappende jonge Italiaan heeft behoorlijke schade aan z’n voertuig en wil dat graag op ons verhalen. Dat doet hij met vol Italiaans temperament… Na twee uur oponthoud heeft uiteindelijk de politie een rapport opgemaakt en wordt het een zaak voor verzekeringen. Onze schade bestaat uit wat krasjes die gemakkelijk bij te stippen zijn.
Met de uiterst vriendelijke garage houder spreken we af dat we de camper om 1700 uur weer ophalen. Hij monteert de remblokken en wij verkennen de stad. Mensen die ons langer kennen weten dat onze voorkeur niet zo in de stad ligt…maar Palermo kunnen we iedereen aanraden. Niet omdat het zo mooi is, maar vooral bijzonder.
Veelzijdig en bijzonder Palermo
Het verkeer -zoals wel meer in Italiaanse steden- is enorm chaotisch en ontzettend druk. Het is een uitdaging om je daar doorheen te wurmen. Links en rechts vliegen de auto’s en scooters om je heen.
Palermo is zeker geen schone stad. Op veel plaatsen ligt het afval hoog opgestapeld. In de brandende zon met de daarbij behorende geuren ruikt dat niet altijd even prettig. Zeker niet toen we in achteraf straatjes kwamen waar men in marktkraampjes vis verkoopt.
De nauwe straatjes zijn prachtig om te zien. De huizen zijn oud, vaak verweerd, de was en zonnekleden hangen aan de balkonnetjes. Het levert een mooie sfeer op.
Een aantal -vaak religieuze- bouwwerken zijn goed onderhouden en zeker een bezoek waard. Zo nemen we een kijkje in de eeuwenoude kathedraal.
Tenslotte brengen we nog een bezoek aan de Corso Vittorio Emanuele (de hoofdstraat), waar de bekende wereldmerken hun winkels hebben. Het is er autovrij en netjes. Kortom, een stad met vele gezichten waar we van genoten hebben.
Tip: lees ook de blog: Street art in Palermo – kleurrijke speurtocht door de stad van Ciaoturri
Offroad in het westen van Sicilië met 4×4
Langs een offroad route richting het westen eten we een broodje op een parkeerterreintje en ontmoeten twee mannen die daar hun siësta houden. Via “Google translate” raken we aan de praat. Ze geven ons tips over het dorpje Enrice en een paar andere bijzondere wegen.
Lees ook: Offroad 4×4 overland expeditie camper kopen? | Tips en waarop te letten
Tips van locals zijn meestal het waardevolst. Via slingerende landweggetjes passeren we vele wijngaarden en een marmermijn waar we een kijkje nemen.
Enrice ligt boven op een heuvel en is via een stijle, bochtige weg bereikbaar. De uitzichten richting de Middellandse Zee zijn adembenemend. De volgende dag zal hier een autorace plaatsvinden waarvoor de voorbereidingen in volle gang zijn. Een paar vriendelijke gemeentewerkers begeleiden ons naar een plekje aan de andere zijde van het dorp met een prachtig uitzicht over de havenstad Trapani en de vele zoutpannen.
De volgende dag nemen we een kijkje bij de autorace en maken we een wandeling door het dorpje. Hier maken we kennis met een Cannelo, een Siciliaanse zoete caloriebom, maar vreselijk lekker. Enrice is sowieso een gezellig dorpje, zeker een bezoekje waard.
Favignana
Vanaf Trapani nemen we de ferry naar het eiland Favignana, onderdeel van de Egadische eilanden. Een tropisch paradijs met vele mooie baaitjes en stranden waar we duiken en snorkelen. De meeste toeristen komen als voetpassagier en huren een oude fiets of scooter op het eiland. Er heerst een fijne, gemoedelijke sfeer.
Eén van de rotsstranden is een verlaten steenmijn. Waar in het verleden de kostbare steen werd gewonnen wordt nu van de zon genoten en vanaf de rotsen gesprongen.
Het binnenland van Sicilië
Dwars door de binnenlanden van Sicilië gaan we richting het oosten. Zoals zo vaak vind je in het binnenland het “echte” leven. Hier zie je hoe de mensen leven wanneer toerisme geen rol speelt.
Onderweg zien we veel meer landbouw dan bijvoorbeeld op Sardinië. Vele hectares granen, druiven, olijven en meloenen worden er verbouwd. Onderweg stoppen we regelmatig om een kijkje te nemen bij de druivenoogst. In de authentieke dorpjes genieten we van koffie, een ijsje en de typische Siciliaanse dorpssfeer.
In het dorpje Valledolmo overnachten we en maken ‘s ochtends een rondje door de prachtige straatjes. Mannetjes zitten in alle rust onder een boom te keuvelen, vuilnismannen halen de zakjes groenafval op, vrouwen gekleed in huishoud schorten doen de was en geven de bloemetjes water.
Op onze slippers en met korte broeken kunnen we niet verbergen dat we “vreemdelingen” zijn, juist daarom worden we waarschijnlijk veelvuldig gegroet.
Op weg naar de Etna
Via het middelpunt van eiland nemen we een kijkje in de plaats Enna, -welke een bezoek meer dan waard is- en gaan we naar het zuidoosten. Hier dalen we af in Cavagrande del Cassibile. Een kloof die volgens sommigen doet denken aan de Grand Canyon. Alhoewel wij het hier niet geheel mee eens zijn, hebben we van het bezoekje absoluut geen spijt. We zijn ’s ochtends vroeg, net voor de grote toeristenmassa op en wanen ons geheel alleen in één van de vele zwempoelen.
We zetten de reis voort langs de oostkust en laten de bekende steden Siracusa en Catania voor wat het is. Op naar de Etna…
Quad tour op de Etna
Wie Sicilië zegt, zegt Etna. Uit diverse bronnen hebben we begrepen dat de zuidkant van de Etna het drukst bezocht is, terwijl de noordkant veel rustiger is.
Aan de noordkant overnachten we op een picknick plaats op zo’n 1400 meter midden in het pikkedonkere Ragabo dennenbos waar we alleen de bellen van koeien horen.
Avontuurlijk als we zijn gaan we op verkenning met een quad met gids. Heuvel op, heuvel af, met het vierwielige voertuig denderen we dwars door bossen en open velden over grote lavastenen alsof het grind is.
De Etna en het verhaal van de gids zijn zeer indrukwekkend. Hij laat ons zien hoe verwoestend de lavastroom van de grote uitbarsting in 2002 is geweest. Een stroom lava met een temperatuur van zo’n 1000 graden heeft zich nietsontziend, langzaam een weg door het landschap gebaand.
We bezoeken een voormalig hotel waar alleen nog een stukje dak van zichtbaar is. Terwijl de constante rook uit de 3300 meter hoge hoofdkrater komt zien we aan de andere kant de zee en zelfs het vasteland van Italië.
Zwart van stof leveren we de quad weer in, dit hadden we nooit willen missen.
Wandelen op de Etna
Op de tweede dag van het bezoek aan de Etna maken we een forse wandeling. De wandeling hebben we zelf samengesteld en kent dus een aantal onzekerheden. Tijdens het eerste deel banen we ons een weg door over goed beloopbare, knisperende bospaden van fijn lavasteen.
Daarna beginnen we aan een klim van zo’n 1100 hoogtemeters. Deze is ronduit zwaar. De steile hellingen van los lavagesteente zorgen ervoor dat we twee stappen vooruit maken en één terug. We houden de moed erin, omdat al stijgende de uitzichten steeds spectaculairder worden. We bereiken het observatorium moe maar voldaan. Vanuit hier hebben we een fantastisch uitzicht richting de onophoudelijk rokende hoofdkrater.
Maar ook naar de andere zijde kijken we tevreden terug op de klim die we hebben volbracht. We zien heel nauwkeurig de weg naar beneden, die de stroom lava van 2002 heeft voortgebracht. Op de wandeltocht naar beneden zien we nog een aantal kleinere kraters waarbij we ons proberen voor te stellen hoe het hier eeuwen geleden heftig aan toe ging.
De Etna heeft ons wederom doen realiseren hoe krachtig en verwoestend de aarde kan zijn. Het geeft een inkijkje in de miljarden jaren van de onstaansgeschiedenis van onze planeet en laat ons tevens zien hoe we als piepkleine mensjes in een kort leventje het allemaal mee mogen maken.
Wat tegenvalt aan Sicilië
Omdat we niet schrijven voor wervende reismagazine’s, maar vanuit ons hart, verslaan we alles zoals wij het zien of beleven. Ook minder mooie dingen -waarbij “mooi” natuurlijk een suggestief begrip- is, maken we mee en schrijven we dus op.
Lees ook: Redenen waarom je absoluut NIET naar Azië wilt reizen
Zeer slechte wegen en bruggen
Zo zijn veel van de lokale wegen in het binnenland -voor westerse begrippen- ronduit slecht te noemen. Het lijkt wel of het gehele eiland constant ten prooi valt aan aardverschuivingen en andere trillingen. Of men geeft simpelweg geen prioriteit aan onderhoud. Regelmatig passeren we viaducten en tunnels waar de ijzerdraden van de wapening uitsteken.
Lees ook: 4×4 camper upgrade | Tough Dog schokdempers, OME HD bladveren en luchthulpvering
Achterstallig onderhoud
Achterstallig onderhoud aan huizen en andere panden is schering en inslag. Vele panden zijn ingestort en er is kennelijk niemand die er belang bij heeft om deze te herbouwen of op te ruimen.
Zwerfvuil
We vallen van de ene verbazing in de andere als we zien hoeveel zwerfvuil er langs de weg ligt. Complete vuilniszakken, wasmachines en koelkasten vind je langs de wegen. Het is voor ons moeilijk te bevatten dat de mensen op een “westers” eiland zoveel rommel laten slingeren.
En dan zijn er nog de alles verwoestende branden die de afgelopen zomer grote delen van het ruige maar prachtige landschap zwart geblakerd hebben achtergelaten.
Dag Sicilië…
Toch heeft het eiland ons zeer positief verrast. De vriendelijke mensen, het ruwe, vaak ongerepte berglandschap en mooie kusten zijn geweldig om te ontdekken. En de niet te missen leuke stadjes en dorpjes, aan de kust vaak toeristisch, in het binnenland heerlijk authentiek.
Castelmola
Maar aan alles komt een eind, zo ook dit deel van onze reis. Na de Etna brengen we nog een bezoek aan Castelmola, een klein dorpje op een heuvel ver boven Taormina. We overnachten er op een parkeerterrein zodat we ’s ochtends als eerste een klimmetje kunnen doen naar het oude kasteeltje. Wat een geweldig begin van de dag… vanuit dit punt hebben we een 360 graden spectaculair uitzicht en zien we de Etna, de straat van Messina, Taormina en in de verte het vaste land van Italië. En dat allemaal bij een net opgekomen zonnetje in een vriendelijk ontwakend dorpje.
Taormina
We gaan naar beneden om een bezoek aan het bekende Taormina te brengen. Net voor de kust van het toeristendorpje ligt een piepklein eilandje met de de toepasselijke naam Isola Belle. Nou, inderdaad, geweldig! Je kunt er lopend naar toe, schoenen uit en een klein eindje door de ondiepe zee.
Aan het bezoek van het centrum van het het dorp houden we gemengde gevoelens over. Wat een mensenmassa! We hadden gehoopt dat het iets rustiger zou zijn, zo eind september. Niet dus. Busladingen vol toeristen lopen achter hun gids aan die het nummerbordje hoog houd om z’n volgers niet te verliezen.
We banen ons een weg door het gekrioel in de hoop ergens een rustig terrasje te vinden. Die vinden we gelukkig. Na een heerlijke Siciliaanse Cannelo vluchten wij weer naar de bergen. Hiervoor nemen we nog een off-road route, waar we regelmatig wat takken moeten verwijderen.
Laatste overnachting
Op ons laatste overnachtingsplekje op Sicilië wordt er ’s avonds om half tien op de camperdeur geklopt…politie?…we doen toch niks verkeerd? Nee hoor, een plaatselijke boer brengt spontaan verse eieren. Helaas is ons Italiaans net zo slecht als zijn Engels, maar het gebaar is er niet minder om. Grazie mille!
Vervolgens nemen wij de ferry naar het vaste land van Italië, daarover later meer!
