Een Drent en een Friezin hebben het reisvirus te pakken en reizen met hun 4×4 camper de wereld over. Wij zijn Cor en Grietje van NoFear reizen en we nemen jullie mee op roadtrip avontuur door Sardinië. Sardinië is een eiland ligt en behoort tot Italië. We beginnen ons eerste verslag bij de Capo Caccia, een enorme kaap die met z’n rechte wanden hoog boven de azuurblauwe zeespiegel uitstijgt. Rondom deze enorme rotsformatie blijven we een aantal dagen, ook al omdat het er wat rustiger is. Er zijn wel toeristen maar niet de massa-hectiek zoals we dat rondom de Costa Smeralda en Maddalena zagen.
Reisverslag Roadtrip Sardinië
In dit reisverslag zijn we zoals je hieronder in de foto ziet, meermaals van de oost naar de westkant gereden en vice versa. We begonnen onze roadtrip in het noorden van Sardinië in Capo Caccia en eindigden Cagliari.
Lees ook: Vanlife Sardinië | Camperroute door het Noorden van Sardinië
Duiken en Snorkelen bij Capo Caccia
We vinden plekken om te overnachten met fantastische uitzichten over zee.
Op één van de dagen gaat Cor duiken en Grietje snorkelen. Na even een gewenning van een kwartiertje (het was alweer anderhalf jaar geleden sinds de laatste duik) kon het genieten beginnen. Al zwevend door het water spotte Cor vele vissen, waaronder de Moeraal, een niet ongevaarlijke slang-achtige vis.
Grietje blijft aan de wateroppervlakte vlak naast en onder de 180 meter hoge kaap en spot vanuit deze positie ook vele mooie vissen.
Wandeling in Regional Natural Park
Boven over de klif maken we een wandeling in het natuurgebied Regional Natural Park of Porto Conte. Midden in dit gebied ligt de 361 meter hoge Monte Timidore en aan de andere zijde bevindt zich een mooi uitzichtpunt over de kliffen. Topdag!
Alghero
15 kilometer zuidelijker ligt de stad Alghero, een leuke stad met smalle straatjes aan de kust. Er heerst een gezellige sfeer! Het stadje is in de geschiedenis bezet geweest door Spanje. De Spaanse invloeden zijn er nog steeds en een deel van de bevolking spreekt zelfs Catalaans. Een aanrader voor ieder die Sardinië wil bezoeken.
Zomaar een dag uit het dagboek
Maandag 30 augustus
Via Ferrata
Vanaf ons overnachtingsplekje zijn we op zoek naar de ingang van de Via Ferrata. Eigenlijk is dat heel dichtbij maar we lopen de verkeerde kant op. En dat is helemaal niet erg want de uitzichten zijn prachtig. Onderweg eten we verse vijgen van de vele vijgenbomen die we tegenkomen. Uiteindelijk vinden we de ingang en beginnen aan de klim. De Via Ferrata is nieuw en ziet er goed uit. Al vrij in het begin besluit Cor terug te gaan omdat het teveel achterover hangt. Later proberen we het nog een keer waarbij Grietje voorop gaat. Dan lukt het wel. Er zit een Tibetaanse brug in en we genieten enorm van het klimmen en het uitzicht over het meer.
Bosa
Weer terug bij de camper gaan we eerst lunchen en dan verder richting Bosa. Zo door de binnenlanden van Sardinië zien we een mooi landschap; heuvelachtig, natuurlijk, kurkeiken en olijfbomen bepalen het beeld met mooie vergezichten.
Vlakbij Bosa spoelen we ons af in de zee. Hier is een stuk zee achter rotsen waar het nauwelijks golft. Een soort zee-zwembad. Opgefrist gaan we op zoek naar een plekje voor de nacht. We willen géén plekje op een parkeerterrein in het dorp en dus zoeken we het buiten het dorp. We rijden een steile nauwe weg omhoog. Terwijl we steeds hoger de “bushbush” ingaan kunnen we niks vinden. Zelfs geen plek om te keren…dus rijden we door.
Gastvrijheid
Opeens komt er een splitsing waar we met veel gedraai kunnen keren. Tegelijkertijd komt er een vrouw aangelopen om te kijken wat er aan de hand is. We vertellen haar dat we op zoek zijn naar een plekje voor de nacht. Spontaan biedt ze een plek aan in haar 2 hectare grote olijfgaard. Ze vertelt over haar leven en haar woonsituatie hier in de “middle of nowhere”. Ze bezit hier de door erfenis verkregen grond en woont alleen zonder gas, water en elektra.
De woning is eigenlijk en officieel een schuur omdat hier niet gewoond mag worden vanwege het archeologische belang van de omgeving. Ze is erg aardig, leidt ons rond en samen eten we meloen.
Daarna gaan we onze eigen weg en spreken af morgenvroeg een eind op de naastgelegen rotsen te gaan lopen. Voordat we “welterusten” zeggen overhandigt ze ons nog een schep: “Erg handig als je vanavond of morgen je behoefte ergens wilt begraven” zegt ze erbij.
Nuraghe
Op Sardinië zijn vele resten te vinden van het leven in de bronstijd. Deze vaak torenachtige bouwsels gemaakt van steen komen overal op Sardinië voor. Archeologen hebben vastgesteld dat de bouwwerken dateren van zo’n 800 tot 3000 jaar voor het begin van de jaartelling. Daarmee zijn ze uniek in wereldgeschiedenis. Wie meer wil weten van deze bouwwerken kijk eens op: https://nl.wikipedia.org/wiki/Nuraghe
Brand in het binnenland
We vervolgen onze roadtrip door Sardinië. We rijden door het binnenland en zien de vreselijke gevolgen van de branden die hier een paar weken geleden woedden. Het zwart geblakerde landschap geeft een trieste aanblik. Het moet voor de bewoners erg angstig zijn geweest om zichzelf en hun bezit te beschermen. De dorpjes liggen als een soort eilandjes tussen de zwart verbrande velden en bossen. In één van die dorpjes gaan we lunchen op een picknick bank in de schaduw van de bomen. Naast ons zitten “oude mannetjes” samen op een bankje te keuvelen.
Kloofwandeling in Gorropu
We verblijven tijdens onze roadtrip door Sardinië een paar dagen in het kustplaatsje Cala Gonone waar Cor zijn gevorderde duikbrevet behaalt, met onder meer een nachtduik en twee diep-duiken naar een schip wat in de 2e wereldoorlog tot zinken is gebracht.
Daarna gaat de reis verder naar een wel heel bijzondere kloof met de naam Gorropu. Voordat we de kloof bereiken moeten we eerst 650 meter afdalen, maar dat is geen straf. We bereiken de kloof en klimmen en klauteren over de enorme rotsen. Het is fantastisch om te zien hoe de geologische ontwikkeling door de vele eeuwen heen dit bijzondere stukje aarde heeft gevormd. Van allerlei vreemde vormen, steensoorten, enorme rotsen en een een rechte wand van 500 meter hoogte. Geweldig, we zijn maximaal in ons element!
’s Avonds vinden we een plekje, zo afgelegen dat er totaal geen geluid is en het enige licht van de sterren komt.
De zuidwestelijke kust | Pan di Zucchero
We steken tijdens onze roadtrip door Sardinië het eiland nogmaals over om de zuidwest kust te ontdekken. De slingerweg dwars door de bergen is prachtig. Hier in het binnenland is weinig toerisme en zijn de dorpjes authentiek en rustig.
Na het passeren van een verlaten mijngebied bereiken we het plaatsje Portixeddu, vervolgens is de kustweg naar Masua is ongelooflijk mooi. De haarspeldbochten brengen je op plekken met fantastische uitzichten over het ruige kustlandschap met altijd de azuurblauwe zee op de achtergrond.
De volgende dag lijkt alles samen te komen… we nemen een boottaxi naar het mini onbewoonde eilandje Pan di Zuchero (suikerbrood). Op deze enorme rots omgeven door het heldere water is een Via Ferrata gemaakt. De klim met ladders en touwen start direct vanaf de boot en telt 133 hoogtemeters. Boven aangekomen hebben we een fantastisch 360 graden uitzicht.
Lees ook: Camperroute door het westen van Sardinië
Dag Sardinie…
Onze roadtrip door Sardinië komt ten einde. Sardinië is een fantastisch eiland dat we iedereen kunnen aanraden. Het is zeer gevarieerd met mooie natuur, historie en een vriendelijke bevolking. Vele spannende afgelegen baaitjes en mooie stranden. Vanaf de zuidelijke hoofdstad Cagliari pakken we de nachtboot voor een 11 uur durende tocht naar het Siciliaanse Palermo.
Lees ook: De mooiste stranden van Sardinië (op followmyfootprints.nl)
