Nadat we een bezoek aan de Noordkaap hadden gebracht vervolgen we onze roadtrip in zuidelijke richting naar Fins Lapland. Omdat we in alle rust reizen besluiten we eerst nog wat verder in oostelijke richting te rijden langs de noordelijke Noorse fjorden. Onderweg stoppen we voor onder meer een paar foto’s van kruiend ijs in de fjorden maar voordat we beginnen met de blog, bekijk eerst de samenvattende video boven de pagina!
Noors Lapland
Tana Bru
Bij aankomst in Tana Bru worden we bijna feestelijk onthaald door een evenement wat er gaande is. Navraag leert dat er een wedstrijd is met husky-honden.
Rondom de wedstrijd is een gezellig dorpsfeest gaande met muziek en een markt. Overal branden vuurtjes en worden Lapse lekkernijnen aangeboden. Zo proeven we heerlijke zalmsoep en mals rendiervlees. Zo bij het vuur ontstaan leuke gesprekken met dorpsbewoners en leren we over de Lapse cultuur.
’s Avonds vinden we een plekje nabij de prachtig verlichte brug die de bevroren rivier overspant.
Husky-races
Deze bizarre race wordt afgelegd over een afstand van 1200(!) kilometer door het koude Lapland. De menners doen er 5-6 dagen over en de snelste wint. Het geheel is aan strenge regels gebonden, zodat het welzijn van de honden niet in gevaar komt. Zo beginnen ze met maximaal 14 honden en moeten met minimaal 6 honden de eindstreep halen. Wanneer een hond fysiek niet meer in staat is, moet deze per direct uit het span worden gehaald. Verder zijn er regels in verband met verplichte rust. Wie zich niet aan de regels houdt wordt onherroepelijk gediskwalificeerd.
Fins Lapland
Bij de grensovergang naar Lapland worden we even aangehouden voor een snelle controle. De beambte vraagt naar drank en sigaretten en werpt een kleine blik in de auto en camper, waarna ze ons een veilige reis wenst.
Finse worstjes op het kampvuur
In Inari stoppen we bij een supermarkt om aanmaakblokjes en Finse worstjes te scoren. We weten nog van ons zomerse bezoek in 2020 dat het een traditie is om in boshutten (Laava) een vuurtje op te stoken en je eigen etenswaar klaar te maken. Vaak zijn dat worstjes met Finse mosterd.
Deze hutten zijn fantastisch… Er is voldoende hout en meestal een droog-toilet. De Finnen zijn gedisciplineerd en ruimen na gebruik alles weer netjes op. De hut die we net buiten Inari bezochten lag langs een prachtig half bevroren rivier.
Skigebieden
In Finland bezoeken we twee skigebieden, Oy Levi en Ruka. Beide gebieden bezoeken we we een volle dag. In Levi laten we eerst onze ski’s waxen en slijpen. Dat is echt nodig, zo blijkt. Na de behandeling zoeven we de bergen af.
Skigebieden in Finland zijn meestal niet zo hoog. De relatief korte afdalingen zorgen ervoor dat je snel weer kunt uitrusten in één van de liften. Liften bestaan uit zowel sleep-, stoeltjes- als cabine-liften. De pistes zijn breed en goed onderhouden. Door de koude weersomstandigheden blijft de sneeuw in perfecte conditie. Wij kunnen in zo’n gebied zo ongeveer alle afdalingen in een dag skiën.
De bijbehorende dorpjes zijn verassend gezellig. De diverse restaurantjes en cafeetjes maken het tot een sfeervol geheel.
Rendierwedstrijden
Via eindeloze wegen rijden we door besneeuwde boslandschappen waar de vegetatie voornamelijk uit den en berk bestaat. Afgewisseld met een enorme hoeveelheid meren. Al vallen deze in besneeuwde toestand minder op. We proberen zoveel mogelijk binnenwegen te nemen, alhoewel dat nauwelijks nodig is, want ook de doorgaande wegen zijn enorm rustig en landelijk.
Het doel van vandaag is Salla, waar we een kijkje bij de Lapse rendierwedstrijden willen nemen. Op zondagochtend gaan we naar een met sneeuw bedekt bevroren meer waar een ovale baan van zo’n 600 meter is uitgezet. Rondom de baan is het één en al gezelligheid, mensen zijn uitgedost in traditionele Lapse kledij en in de diverse kraampje zijn vele typische Lapse spulletjes te koop.
Maar helaas…
We zien allerlei mensen druk in de weer op de baan en de officiële aanvangstijd is al ruim overschreden. Op een gegeven moment klinkt er een Lapse stem uit de speakers, waarop het publiek de uitgang op zoekt. Navraag leert dat het evenement is afgelast in verband met de te zachte sneeuw vanwege de te hoge temperaturen. Wij moeten het doen met filmpjes die we op Youtube hadden gezien.
Wandeling Oulanka
In Nationaal Park Oulanka maken we een wandeling van zo’n 12 kilometer. Een heerlijke tocht door dennenbossen en langs een snelstromende rivier. De steile stukken worden vergemakkelijkt door trappen en we steken de rivier over middels hangbruggen.
Lees ook: 5x mooie nationale parken in Finland & reizen met de trein!
Het weer is fantastisch en de paden zijn -met crampons- goed beloopbaar. Halverwege stoppen we bij een picknickbankje voor een kop koffie. Hier worden we begroet door twee rondfladderende vogeltjes. We voeren ze pinda’s, wat ze kennelijk zeer op prijs stellen…even later eten ze uit onze handen.
Lees ook: De 15 Mooiste Nationale Parken in Europa | Ongekende schoonheid
Snowmobile-Icefishing tour
Het lijkt wel of iedere Laplander een snowmobile heeft. We spraken mensen waarvan drie van de vier gezinsleden een sneeuwscooter hebben. Sommigen gebruiken zo’n scooter voor het werk, bijvoorbeeld rendierboeren, anderen gewoon voor de lol. Je kunt er dan ook prachtig mee dwars door het landschap rijden en komt op plaatsen die in de winter anders nauwelijks bereikbaar zijn.
Wij gaan samen met een gids op tour. Een prachtige tocht door bossen, over bevroren moerassen en meren. De weersomstandigheden zijn wederom prachtig, warm…te warm.
De sneeuw wordt papperig en het is moeilijk om in het spoor te blijven. Een kleine onoplettendheid leidt tot een crash in de diepe, zachte sneeuw naast de track. Zowel Grietje als Cor zijn aan de beurt om naast de baan te raken. Met behulp van de gids en zijn scooter trekken we onze voertuigen weer op de track. We komen er beide schadevrij vanaf en lachen om de situatie.
Halverwege de tocht gaan we ijsvissen. De gids heeft materialen meegenomen. We beginnen met het boren van een gat met behulp van een handboor. We verbazen ons over de dikte van het ijs…een dikke meter!
Met de kleine hengeltjes gaan we vissen terwijl de gids een grote pan soep warm maakt op een kampvuurtje.
Nadat we erachter kwamen dat ijsvissen speciale vaardigheden met zich meebrengt en dat voor ons nog niet is weggelegd gaan we genieten van heerlijke rendiersoep.
Husky-tocht
In Lapland volgen de hoogtepunten elkaar in rap tempo op. Deze keer gaan we sleetje rijden…maar dan wel getrokken door husky’s. We waren al eens eerder verliefd geworden op deze fantastische honden. En ooit, als we minder reislustig worden komt er er misschien zo’n fantastisch beest in ons leven.
Maar nu laten we ons nog even trekken door 6 van deze pracht-honden. We melden ons bij de gids die maar liefst 90 van deze honden in een kennel heeft. Hij is er dag in, dag uit, zeven dagen per week druk mee. Hij kent ze allemaal bij naam inclusief de bijbehorende karakters.
Na een korte maar gedegen instructie kunnen we gaan. De gids gaat met zijn span voorop en heeft het commando over de voorste honden. Ons span, waar we met z’n tweeën opzitten, volgt.
Grietje zit voorop en Cor staat achterop. Het is Cor z’n taak om te remmen. Dat doe je door twee pennen tijdens het sleeën in de sneeuw te drukken zodat het voor de honden zwaarder wordt en dus automatisch langzamer lopen. Eigenlijk een beetje gemeen… De honden zijn zo vreselijk gretig om de voorgangers in te halen dat we steeds behoorlijk moeten remmen. Halverwege onze twee uur durende tocht ruilen we om.
Regelmatig stoppen we even waarbij de honden even op adem kunnen en doormiddel van het likken aan de sneeuw kunnen afkoelen. Maar veel rust hebben ze niet nodig, ze staan al weer klaar, blaffen, en weer verder.
We genieten enorm van de werklust en het karakter van de husky’s en hebben het mooiste weer van de wereld. Onder een helder blauwe hemel met volop zon zwieren we door eindeloze bossen, open vlaktes en bevroren meren. Aan het eind van de tocht is er nog voldoende tijd om bij de kennel met de honden spelen. Hoogtepunt!
Noorderlicht
In tegenstelling tot veel andere reizigers, hebben wij ons tijdens ons verblijf van bijna 3 maanden niet zo druk gemaakt om het noorderlicht. Ons motto was, als we het toevallig zien… leuk, maar we gaan er geen lange avonden en nachten op wachten. En een “Aurora-tour” is aan ons helemaal niet besteed, daar er uiteraard geen enkele zekerheid bestaat dat je iets te zien krijgt.
Je kunt een app downloaden die aangeeft hoeveel kans je hebt om op jouw plaats het noorderlicht te zien. Deze app werkt eigenlijk voor het gehele deel boven de Artic Circle. In Ranua kregen we een app die alleen in die plaats werkte. En dat werkte prima!
We hadden bij locals geïnformeerd naar een goede plaats. Deze avond was er een heldere sterrenhemel. En ja hoor, om 20.30 uur kregen we de eerste alert en spoedden ons naar de plaats. Helaas, het licht was erg zwak.
Weer terug bij de camper kwam er een nog een melding. En ja hoor, direct achter de camper was het licht te zien. Helder, boven de bomen. Een geweldige ervaring! Zo hebben we toch nog het noorderlicht op de laatste dag van ons verblijf in Lapland kunnen zien.
Lees ook: Noorderlicht | Hotspots om te jagen op het fascinerende Aurora Borealis
Tot slot…
Voorlopig eindigt onze reis door IJsland, Noorwegen en Finland hier. We gaan terug naar Nederland en ons voorbereiden op een volgend avontuur. Naar de warmte…
Hieronder nog enkele foto´s van onze camper tijdens onze reis.
