Het zal velen van jullie op Facebook vast niet ontgaan zijn dat we inmiddels in Colorado zijn, terwijl we volgens ons initiële reisschema eigenlijk eerst naar het noorden (o.a. Chicago en Wisconsin) zouden reizen en dan pas naar het westen. In dit artikel zal ik uitleggen waarom we het reisplan voor Amerika hebben gewijzigd, wat we onderweg vanaf Florida tot Colorado allemaal gezien en gedaan hebben én wat het nieuwe reisplan is.
Dit artikel is onderdeel van een grote rondreis van één jaar door de Verenigde Staten en Canada, met een Nederlandse 4×4 camper die we zelf hebben verscheept… Het is een bucketlist-waardige en een once-in-a-lifetime ervaring geweest om nooit meer te vergeten.
We schreven bijna 100 artikelen over deze ultieme rondreis. Bezoek onze Noord-Amerika pagina voor meer info.
Waarom het reisplan wijzigen?
Dat heeft meerdere redenen. Het is een beetje een samenloop van omstandigheden. Zowel de afstanden, de kosten, onze mentale gezondheid maar ook het weer heeft invloed gehad op deze keuze.
Minder kilometers maken
Allereerst willen we bij nader inzien gewoon minder kilometers maken. De afstanden hier zijn gigantisch en hoewel ik kan genieten van het rijden in onze 4×4 camper, is het niet iets waar ik elke dag mee bezig wil zijn. Ik vind het rijden op binnenwegen en bergroutes erg leuk, maar snelwegen vind ik maar saai en vervelend met al dat vrachtverkeer. De vele kilometers die we naar het noorden gingen maken zouden vooral snelwegen zijn, dus die mis ik eerlijk gezegd als kiespijn.
Bizarre brandstofprijzen
Dan nog het kostenplaatje. De hoge brandstofprijzen raken ons reisplan flink in de portemonnee. Vorig jaar, toen ik begon met plannen van deze reis, rekende ik uit ongeveer 7.000 á 8.000 euro kwijt te zijn aan brandstof (diesel). De harde realiteit is echter dat de dieselprijzen in Amerika met 100% zijn gestegen in één jaar.
Dat lees je inderdaad goed, honderd procent. Ter vergelijking: in Nederland zijn de brandstofprijzen met pakweg 40% gestegen het afgelopen jaar. Hoewel de brandstof in Amerika nog wel iets goedkoper is in vergelijking met Nederland, scheelt het niet veel meer. Het hakt er toch aardig in. Juist omdat we van plan waren om zoveel kilometers te maken.
Die 8.000 euro die we dus eerder hadden begroot voor diesel, is met de huidige brandstofprijzen verdubbeld naar 16.000 euro. En het einde van de stijgingen lijkt nog lang niet in zicht.
Je hoeft geen wiskundige te zijn om te begrijpen dat dat een flinke deuk in de begroting veroorzaakt. Daar komt de slechte euro-dollar verhouding door de oorlog in Oekraïne én de heftige inflatie die aan alle kanten aan ons budget knaagt, nog bovenop.
Rustiger aan doen
We hadden een periode waarin we voelden dat we moesten opschieten om op schema te blijven. Dit gaf stress! Dat is natuurlijk absoluut niet de bedoeling bij een reis als deze. Als het ergens fijn is om te zijn, willen we gewoon een paar dagen langer kunnen blijven. Ik had de ultieme route door Amerika uitgestippeld, met zo veel mogelijk plekken en bezienswaardigheden, zodat het juist ook gemakkelijk zou zijn om er stukken uit te halen of over te slaan… Dan konden we tenminste kiezen. In die zin was de flexibiliteit gelukkig wel onderdeel van het plan.
Het nieuwe plan: dwars door het platteland van Amerika
Minder kilometers maken en het rustiger aan doen dus. Nadat we onze familie hadden uitgezwaaid in Miami genoten Malou en ik bij Lake Rousseau en Manatee Springs State Park in Florida nog even van de prachtige natuur. Dit waren de plekken waar we even in alle rust het plan konden bekijken en opnieuw gingen evalueren.
We verbleven twee nachten aan dit prachtige meer waar we werden getrakteerd op intens mooie zonsopkomsten. Ik genoot hier zo enorm van de rust, dat ik begon na te denken over onze route en dat het schema toch behoorlijk vol zit.
Bij Manatee Springs hakten we de knoop door, na twee heerlijke nachten en een prachtige hike door de natuur vol met dieren. We gaan ons reisplan definitief wijzigen. We gaan het rustiger aan doen en minder kilometers maken.
We kwamen namelijk tot de conclusie dat we helemaal niet naar het Noord-oosten wilde rijden (naar o.a. Chicago). Veel te veel kilometers! We besloten daarom om maar meteen westwaarts te rijden naar Louisiana en Texas. Vanuit Texas zouden we dan omhoog rijden door New Mexico richting Colorado.
Wat ook meespeelde is dat we zo ontzettend veel mooie plekken opgeslagen hebben die we in New Mexico en Colorado wilden zien. Zó veel zelfs, dat we al wisten dat het ‘laatste deel’ van onze reis een drukke zou worden. Die druk konden we daar nu dan een beetje van afnemen.
We gaan richting Texas
Het weghakken van het noord-oosten van Amerika gaf ons de kans om nu al, vóór de zomer, een aantal van deze plekken te bezoeken. Het andere deel doen we dan na de zomer. Althans, zo hadden we dat bedacht.
We waren goed en wel een week onderweg, toen het toch wel extreem warm werd in Alabama en Louisiana. Halverwege mei al! En daar kwam nog een enorme hittegolf in Texas achteraan. Halverwege mei werden hier al temperaturen van 40+ graden aangegeven. Daar hadden we dus helemaal geen zin in, want je kunt dan niets meer. Wandelen of hiken kun je dan vergeten en steden verkennen in die hitte is ook geen pretje.
Nieuw plan door extreme hitte
We besloten daarom net voor Louisiana om het plan nogmaals rigoureus te wijzigen. We reden een stuk naar het noorden voor verkoeling en daarna richting het westen. Wetende dat we door Kansas heen moesten, waar werkelijk niets te zien is. Dit namen we dan maar voor lief…
Op onze Google Timeline kaart hieronder is goed te zien dat we ineens naar boven afbuigen en dwars door Kansas heengaan.
Dwars door Alabama, Mississippi en Arkansas
Gelukkig was het eerste deel van deze route ook geen straf. We reden in een redelijk tempo dwars door de staat Alabama, Mississippi en Arkansas. We vonden daar een aantal prachtige uitzichtpunten, zoals deze South Mountain Scenic Overlook.
We bezochten daar ook enkele state forests en lakes en stonden op diverse mooie kampeerplekken dichtbij het water. Na die hitte hadden we echt wat verkoeling nodig. De eerste plek waar we neerstreken was Tyler Bend Campground aan de Buffalo National River. Een fantastisch stukje natuur waar we ook nog flink gewandeld hebben.
Arkansas beviel ons goed
Hierna reden we verder noordwaarts in Arkansas, de bergen in. De volgende stop was Beaver Dam Site Park, waar we drie nachten spendeerden op de Dam Site Lake Campground om te werken aan het achterstallige onderhoud van de website.
We hadden hier één dag goed weer tot het plotseling omsloeg. We zagen daarna twee dagen lang alleen maar regen, regen en nog meer regen.
We maakten in deze dagen vaart met het werken aan de website maar kwamen nauwelijks buiten. Het weer was echt verschrikkelijk. We besloten om onszelf na twee dagen hard werken maar te trakteren op een ouderwetse Duitse Schnitzel en Duits bier in een lokaal (Duits!) restaurant genaamd The Bavarian Inn.
Door het aanhoudende slechte weer konden onze zonnepanelen de volgende dag ons stroomverbruik niet meer bijhouden. Alles was leeg! De voorraadkasten, de koelkast, de powerstation én de huishoudaccu’s die we nog als backup hebben.
De EcoFlow Delta MAX is een draagbare Lithium-ion powerstation met een capaciteit van maarliefst 2016wh. Dit apparaat maakt omvormers en laadregelaars voor zonnepanelen overbodig.
De capaciteit is uitbreidbaar en met 4 x 2400W (4600W piek) AC-uitgangen, talloze 12v en USB aansluitingen is hij geschikt voor vele toepassingen zowel binnenshuis als buitenshuis.
Supersnel laden via 230v. Gecombineerd laden via 230v, 12v of zonnepanelen is mogelijk. Zeer populair onder camperaars en vanlife enthousiastelingen.
Wij hebben dit apparaat in onze camper geïnstalleerd en het is werkelijk fantastisch om zoveel power tot je beschikking te hebben. We grillen, koken, koelen vrijwel alles elektrisch nu.
- Grote capaciteit
- Super snel opladen
- 100w (!) USB-C aansluitingen
- 2400W met 4600W piekvermogen
- Laden via 230v, 12v of zonnepanelen
- Prijs
- Weegt 23 kilo
Er zat dus niets anders op dan te vertrekken. Dan konden we ten eerste boodschappen doen en dan laden de accu’s en powerstation weer bij tijdens het rijden. Die hebben we namelijk zowel op de zonnepanelen als de dynamo aangesloten.
De helse rit door Kansas
We reden na de boodschappen eerst een klein stukje door Missouri om vervolgens de oversteek door Kansas te maken naar Colorado. Wat een helse rit was dit zeg! Het waren misschien we de saaiste twee dagen uit mijn leven. Er was werkelijk niets te zien dan platteland, koeien, verlaten dorpen en oude fabrieken. Het weer hielp ook niet mee; veel regen en wind.
Ondanks dat ook ik bijna in slaap viel achter het stuur (Malou viel steeds in slaap naast me), werden we na 1000 kilometer platteland toch nog getrakteerd op een prachtige zonsondergang en verwelkomd door een kudde koeien langs de weg. De kleuren in de lucht waren prachtig!
En omdat we op een ontzettend afgelegen plek waren, ik denk wel 150 kilometer van het dichtstbijzijnde dorp of tankstation, voelde het ineens toch wel heel gaaf. Wat een bizar land is dit toch.
Aankomst in Colorado
Na de ellendig lange rit door Kansas, alleen maar rechtdoor, kwam na twee dagen rijden eindelijk de verlossing: het Welcome to Colorado bord was in zicht! Wat waren we intens blij om dit bord te zien na die helse rit door het godsverlaten landschap genaamd Kansas.
We stopten hier een paar uur om uit te rusten en om even te ontsnappen aan de wind. Het was namelijk niet fijn rijden met een zijwaartse wind van +-45 kilometer per uur.
Hoe nu verder?
Nu we in een relatief korte tijd aardig wat kilometers hebben gemaakt, willen we het in Colorado er echt van gaan nemen. We bezoeken hier onder andere het nationale park The Great Sand Dunes waar we gaan sandboarden. Ook bezoeken we National Park Mesa Verde, waar we veel leren over de inheemse stammen die hier meer dan 1000 jaar geleden hebben geleefd.
Daarna rijden we over één van de mooiste wegen ter wereld – de Million Dollar Highway – naar mining stadjes Silverton en Ouray. Hier kamperen we aan de rivier op bijna 3000 meter hoogte en hiken we naar intens blauwe gletsjermeren op bijna 4000 meter hoogte.
Het vervolg van de route zal via Black Canyon of the Gunnison National Park en Rocky Mountains National Park naar Salt Lake City zijn, om vervolgens omhoog naar Grand Teton National Park en Yellowstone National Park te rijden. Alhoewel de laatste nieuwsberichten vanuit Yellowstone niet zo best zijn…
Door hevige regenval zijn de afgelopen dagen namelijk wegen en bruggen weggespoeld en is het park volledig afgesloten. Het is nog even afwachten hoe zich dat ontwikkeld de komende weken.
Daarover later meer!