Eswatini, of eigenlijk the “Kingdom of Eswatini” waarschijnlijk bij weinigen bekend. Swaziland, bekender, maar bestaat niet meer. In 2018 heeft de koning de naam van de natie officieel gewijzigd. Eswatini is één van de laatst overgebleven pure monarchieën ter wereld. Het land is iets kleiner dan half Nederland en telt zo’n 1.300.000 inwoners.
De relatie met Zuid-Afrika is prettig en dat is maar goed ook, Eswatini is er grotendeels afhankelijk van. Al was het maar vanwege het gebruik van zeehavens, in het land wat ingeklemd ligt tussen Zuid Afrika en Mozambique.
In Eswatini hanteren ze hun eigen munt, die is gekoppeld aan de Zuid-Afrikaanse Rand.
1. De grensovergang
Vanuit Zuid Afrika nemen we de grensovergang met de prachtige naam “Onverwacht”.
Na wat formele afhandelingen en de stempels in onze paspoorten krijgen we een toeristische folder in de hand gedrukt van de douanier. Voor ons het bewijs dat toerisme er toe doet en wij dus ook.
Bij het binnenrijden van Eswatini vallen de enorme suikerriet plantages op. Er wordt op diverse plekken geoogst en hier en daar zien we een fabriek roken waar de eindproducten worden gemaakt. We slapen de eerste nacht aan de oevers van een kunstmatig meer welke wordt gebruikt voor irrigatie en tevens als koelwaterbuffervoor de fabriek recht tegenover ons.
2. Royal National Parc Hlan
We rijden door naar het noordoosten van Eswatini voor een bezoek aan het meest voorname wildpark van het land.
Het is er netjes en goed onderhouden. Op de camping bij de ingang kunnen we overnachten, compleet met braai, vlak grasveld en perfect sanitair.
Terwijl de kudu’s en impala’s om ons heen dartelen braaien wij er lustig op los.
Je kunt het park met eigen voertuig doorkruisen, maar juist op het deel waar de leeuwen zich bevinden is dat alleen voorbehouden aan speciaal georganiseerde game-drives. Wij besluiten er ‘s middags zelf op uit te gaan en zien naast de vele impala’s ook giraffes en wildebeesten.
Omdat leeuwen, en dan met name mannetjes, onze interesse hebben, besluiten we ook een ochtendsafari te doen. Onder leiding van een gids gaan we op zoek. Het duurt niet zo lang…twee prachtige leeuwen liggen te relaxen recht voor auto, waarschijnlijk na een nachtelijke jacht. Alhoewel, de gids vertelt dat het met name de vrouwtjes zijn die jagen.
Nadat we een aantal foto’s schieten gaan we verder en zien naast diverse giraffen, impala’s, kudu’s en wildebeesten de witte neushoorn. Een zeldzaam beest waarop in vroeger jaren veelvuldig werd gejaagd vanwege die ene ivoren slagtand. Maar nu zorgvuldig wordt beschermd en van uitsterven weerhouden.
3. Swazi cultural village
Eswatini staat bekend om tradities en andere culturele gewoonten. En om dat te behouden hebben ze een heel dorp nagebouwd. We nemen er een kijkje en worden uiterst vriendelijk ontvangen en rondgeleid. De gids vertelt over het leven in een typisch Swazi dorp in de 19e eeuw. De huizen werden gebouwd van “hard” gras en touw. Dans en muziek neemt een belangrijke plaats in de Swazi cultuur. Zo is er een heus theater gebouwd waar we een show opgevoerd krijgen van locale jongeren. Prachtig!
Naast het nagebouwde dorp bevindt zich “execution rock”, de plek waar vroeger veroordeelden na beneden moesten springen en een zekere dood tegemoet zagen.
Verderop bezoeken we de Mantegna waterval. Niet de hoogste, niet de breedste, maar wel in een fascinerend mooie setting.
4. Mlilwane Game Sanctuary
We gaan het steeds leuker vinden in Eswatini. Min of meer toevallig komen we terecht op ee wildreservaat niet veel verderop. We zochten een overnachtingsplek en dit leek ons wel wat. Het vriendelijke ontvangst en de ligging in de schilderachtige vallei geven ons direct het juiste gevoel.
We kamperen hier wederom midden tussen de vele dieren om ons heen, zonder dat er giraffen, leeuwen en olifanten zijn.
We maken een wandeling, bijna bedwelmd door eucalyptus-geur in het weelderig begroeide heuvellandschap en fotograferen er lustig op los. Het gebied staat ondermeer bekend om de vele vogelsoorten.
5. Sibebe Rock (monoliet)
In het westen van het land, niet ver van de modern aandoende hoofdstad Mbabane bezoeken we Sibebe rock. Het is de derde grootste monoliet wereldwijd, na Uluru in Australië en Ben Amera in Mauritanië, plekken die we al eerder bezochten. (Een monoliet is een uit één steen bestaande rots en niet opgebouwd uit laagjes zoals de meeste gebergten.)
Zoals altijd weten we nauwelijks wat ons te wachten staat, we laten ons verrassen.
De weg er naar toe is wonderschoon met prachtige vergezichten. Het blijkt dat Sibebe eigenlijk is opgenomen in een groots berglandschap en daarom als zelfstandige berg minder opvalt. Daarmee verschilt het van de andere twee monolieten.
Het is mogelijk via een kronkelweggetje bijna de top te bereiken.
Daar aangekomen blijkt dat er een heel resort is gebouwd compleet met bungalows, zwembaden met glijbanen en restaurants. Op de receptie vragen we of we er ook kamperen kunnen. En ja, dat kan, alhoewel er geen camping is. Op een grasveldje naast een bungalow. Voor 30,00 euro maken we gebruik van de faciliteiten van de bungalow en kunnen bovendien naar hartelust zwemmen. Boven op een monoliet…uniek!
Tegen het eind van de middag maken we een wandeling in de omgeving en genieten van het landschap en uitzichten. De blauwe lucht verandert razendsnel in een zwarte onweerslucht met vele prachtige flitsen. Weerlicht in de bergen vinden we fantastisch. We zijn juist op tijd weer terug als de regen met bakken uit de lucht valt.
Deze avond geen braai, we laten ons verwennen in het restaurant. We zijn de enige gasten en worden bediend door een alleraardigste serveerster. Terwijl ze uitgebreid en enthousiast vertelt over haar land valt het licht uit…onweer!
Er zijn geen kaarsen en dus moeten we het doen met de lampjes op onze telefoons. Ondanks de stroom uitval weten ze in de keuken een heerlijk diner te bereiden.
Dat de service hier uitmuntend is, is ons meer dan duidelijk!
6. Maguga Dam, Ngwenya glass
Op de laatste dag van onze overlandtrip aan Eswatini maken we een rondje over kronkelweggetjes, door plattelandsgebied, dalend en stijgend door bergachtige landschappen. We maken praatjes met mensen langs de weg en genieten met volle teugen. We genieten van de vergezichten rondom de Maguga Dam en maken een praatje met de eigenaar van het restaurant aldaar en horen hoe hij hartstochtelijk en overtuigend de belangen van de Russen ten opzichte van de Amerikanen verdedigt. Even later treffen we -afgelegen, hoog boven de dam- een oude man op krukken. Hij stapt net uit een taxibusje waarmee hij naar de stad is geweest. Gewapend met twee waterpassen…gekocht voor zijn zoon die een huis wil bouwen.
Op weg naar de grens bezoeken we nog een glasfabriek. Hier worden op ambachtelijke wijze allerlei glazen voorwerpen “geblazen”.
Het gebruikte glas is ingezameld elders in het land en op deze manier dus hergebruikt. Er is tevens een restaurant en een winkel waar je de producten kunt kopen.
7. Eswatini, onze conclusie
En zo rijden we naar de grens en kijken terug op zes prachtige dagen in het kleine landje.
Bij het halen van de exit-stempel komt een jongen aangesneld met tablet in z’n hand. Hij vraagt vriendelijk of we mee willen werken aan een korte enquete over ons verblijf. Natuurlijk!
Het land staat hoog op de lijst met arme landen, alhoewel wij dat niet zo gezien hebben. De rijkdom die er is, zit met name in de grotere steden, daar doet het vaak westers aan. Ook de overgebleven blanke nakomelingen van de Britse kolonisten wonen eigenlijk alleen in de hoofdstad. Op het platteland is alles traditioneler. Daar zie je boeren het land nog handmatig bewerken en zitten vrouwen langs de straat om voor een habbekrats wat seizoensgroenten te verkopen.
Wij vinden het jammer dat de meeste toeristen te weinig tijd nemen om dit pareltje te ontdekken.
