We (Cor en Grietje van NoFear Reizen), reizen met onze Toyota Hilux 4×4 camper. Het Afrikaanse continent is het mekka voor ‘overlanden‘ met veel uitdagende routes en prachtige bestemmingen. Het eerste Afrikaanse land dat we tijdens onze reis naar Zuid-Afrika aandeden is Marokko, gevolgd door Mauritanië, Senegal, Mali, Guinee, Sierra Leone, Liberia, Ivoorkust en Ghana. Na een tussenstop in Nederland vervolgen we onze overland reis door Afrika. We reden door Togo, Benin, Nigeria, Kameroen, Gabon, Congo-Brazzaville, Angola, Zambia en Botswana.
We vervolgen het tweede deel van de overland rondreis in Zuid-Afrika. Zoals je van ons gewend bent, begin je ook nu weer met het kijken van de video.
Vervolg
Na een fantastisch bezoek aan Namibië is het de beurt aan Zuid Afrika om (her)ontdekt te worden. We waren hier al eens in 2004, toen we in een huurauto in 2 weken een aantal highlights bezochten.
Nu, in een totaal andere setting, mogen we maximaal 90 dagen verblijven. We gaan zien hoe het uitpakt en hoe lang we blijven.
Een beetje geschiedenis
De hele geschiedenis van Zuid Afrika is uiteraard overal te vinden. Maar om de huidige toestand van het land inzichtelijk te maken toch een paar opvallende feiten.
Oorspronkelijk werd het gebied bewoond door de San en de Bantoe stammen.
De relatie met Nederland begon in 1652 toen schepen van de toenmalige VOC op de Kaap aanlegden.
Later, toen de Britten de Kaap overnamen migreerden de Nederlanders landinwaarts waar ze als boeren verder gingen.
Vanaf de jaren ‘50 wordt er door de politiek een apartheidsregime gevoerd. In de praktijk betekent het dat de blanke bevolking veel meer voordelen heeft dan de zwarte. Rassendiscriminatie dus. Het beleid en het daaruit voortvloeiende geweld heeft veel verdriet en doden gekost. De leider van het ANC, de partij die streed voor de rechten van de zwarte bevolking, Nelson Mandela, heeft er jaren voor vastgezeten op Robben Island. Vanaf 1994 zijn er voor het eerst weer vrije verkiezingen en is de ANC tot op heden de grootste partij.
Momenteel horen van veel kanten negatieve verhalen over de overheid. Dat gaat over een enorme werkloosheid, vriendjespolitiek, corruptie en hoge criminaliteitscijfers.
Hondeklipbaai
We komen het land binnen in het noordwesten bij Vioolsdrift. De grensovergang verloopt prettig en we doen wat inkopen in het dorp Springbok.
Vanuit daar gaan we direct het Namaqua Nationale Park in. Heerlijk relaxed rijden door een prachtig landschap, radiootje aan en genieten maar.
We arriveren aan de kust bij het plaatsje Hondeklipbaai. Een klein vissersdorpje waar we enkel vriendelijke mensen treffen. Op het strand in de baai komen net en paar bootjes binnen met hun gevangen snoek. Grote vissen die worden overgeladen in een “bakkie”. (Afrikaans voor pickup truck)
Er is een leuke sfeer rondom het strand. Een deel van de gevangen snoek wordt ter plaatste gefileerd en gepekeld. Wij eten een kreeft in het restaurant, een specialiteit. Het dorpje is groot geworden door de kreeft visserij, maar sinds de tijd dat de zee hier is leeggeroofd, is er alleen nog een ruïne van de toenmalige fabriek.
Op de andere kant van het dorp kijken we hoe de golven er op de rotsen beuken, spectaculair!
Reparatie
Overlanden, de wereld ontdekken, is niet alleen maar uitdagend en avontuurlijk. We moeten uiteraard ook in onze dagelijkse behoeften als eten, drinken, wassen en auto-onderhoud voorzien. Nou gaat dat in een land als Zuid Afrika veel makkelijker dan de West Afrikaanse landen. Maar het kopen van een nieuwe voorruit in onze auto bleek een behoorlijke uitdaging. In Namibië hadden we op een van de vele gravelroads een sterretje opgedaan, welke inmiddels een behoorlijke scheur was geworden.
Overal rondgevraagd, maar nergens een passend raam kunnen vinden. Toyota’s rijden hier ontzettend veel, maar hebben het stuur aan de rechterzijde. En dat betekent ook, dat er -minimale- verschillen in het raam zitten.
In het dorpje Vredendal vinden we een glasboer die een dergelijk raam wel kan importeren. Razendsnel, binnen 4 dagen, maar wel drie keer zo duur. Maar oké, we zijn blij met het nieuwe voorruit. Ondertussen hebben wij mooi tijd om wandelingen door de wijngaarden rondom Vredenburg te maken en kan Grietje de binnenkant van de camper opnieuw van een fris laagje muurverf voorzien.
Gifberg
Niet ver van Vredendal ligt ons volgende doel… De Gifberg.
De Gifberg blijkt een rotsformatie te zijn die zomaar uit het relatief vlakke landschap z’n kop opsteekt.
Prachtige rotsformaties en een uitdagende route om er bovenop te komen.
Daarboven wachten uitdagende uitzichten en een ongerepte natuur op ons. En dat alles onder een strak blauwe hemel.
Toch is er sprake van enige activiteit in de vorm van theeplantages…rooibosthee!
Wij besluiten op de Gifberg te gaan wandelen. Eindelijk een gebied waar goede wandelpaden zijn, maar nog belangrijker…de temperatuur is aangenaam. We kiezen voor een wandeling van 20 kilometer. Beetje risico is dat wel. Hoe zou het met onze conditie zijn, we hebben al lang niet meer gelopen.
We worden vergezeld van 4! honden, welke van de eigenaar van de camping zijn, drie labradors en een klein keffertje.
De honden zijn geweldig, vreselijk trouw, lief en weten ze weg beter dan de markeringen.
Zelfs voor de honden blijkt de tocht zwaar uit te vallen want op het eind wordt ook hun snelheid traag.
Drinken voor de honden is er voldoende in de vorm van de vele rockpools die we tegenkomen. Maar eten hebben we niet bij ons voor vier honden. En dus besluiten we ons eigen meegebrachte brood en koekjes eerlijk te verdelen.
De wandeling zelf is overigens geweldig en samen met de honden hebben we een mooie dag!
Rooibosthee
Het gebied rondom de Cederberg en Gifberg staat bekend om z’n productie van rooibosthee. De Zuid Afrikanen zijn er maar wat trots op. De thee wordt wereldwijd in grote balen verscheept. Wij nemen een kijkje op een plantage waar ze juist druk zijn met de (verlate) oogst. Het bovenste deel van de plant wordt er af gesneden en in bossen gebonden. Daarna wordt het goedje fijn vermalen. Dan is het nog groen. Vervolgens wordt de vermalen plant op een grote betonplaat gestrooid waar het droogt en van kleur verandert.
Als het voldoende droog is komt het weer in balen en wordt het verscheept. Sinds kort heeft het gebied patent op de naam “Rooibosthee”, en weet de consument dus zeker waar het vandaan komt.
Overigens is rooibosthee geen echte thee, omdat het niet van de echte theeplant wordt gemaakt.
Cederberg, the Arch and Cracks
De route van de Gifberg naar de Cederberg wordt geflaneerd door eindeloze velden met sinaasappelbomen en druivenranken langs de Olifantsrivier. Iedereen profiteert van het rivierwater. Wij zijn op weg naar de Cederberg, een berggebied zo’n 200 kilometer ten noorden van Kaapstad. We hebben begrepen hier mooi te kunnen bergwandelen en dus laten we ons verrassen.
We maken een wandeling naar “the Arch”. Een uitdagende wandeling waarbij we eerst 500 meter stijl klimmen. We kijken regelmatig even achterom en genieten van het steeds kleiner wordende dal. Maar dan staan we ineens voor de keus…The narrow or the wide cracks, de nauwe of wijde spleten. Voor de heenweg kiezen we de “nauwe” zodat we op de terugweg de wijde kloof kunnen doen.
Vanaf dat moment kruipen we dwars door het gebergte, klimmen we over rotsen en dan weer door de meest smalle spleten. Adembenemende ervaring! Een aantal keren moeten we onze rugzakken af doen om sommige passages te bedwingen.
Als we na een uurtje klauteren en kruipen weer uit de spleet zijn gaan we op weg naar de volgende uitdaging. Een van de mooiste natuurlijk gevormde bogen…the Arch.
Het is nog best wel een eindje lopen, maar het gevoel onder de boog is fenomenaal.
Een mooi moment om ons broodje op te eten.
Op de terugweg nemen we de bredere spleet. Niet zo nauw maar zeker zo indrukwekkend.
We zetten deze wandeling met stip in onze denkbeeldige top 5. Misschien wel op 1!
Cederberg, zoveel te beleven
Nadat we een beetje waren bekomen van de wandeling, gaan we verder op ontdekking door het gebied. We passeren het geïsoleerde dorpje Wupperthal, ooit opgezet door twee Duitse missionarissen. De mensen leven er van kleinschalige landbouw, vooral de verbouw van rooibosthee.
Verder doen we nog twee (kortere) wandelingen. We gaan naar de Disapools, geweldige rockpools waar we als enigen een verfrissende duik nemen na een inspannende klim.
Ook wandelen we naar de Middelberg Waterfall, een ongelooflijke mooie waterval waarvan het water drinkbaar is. Daar maken we graag gebruik van!
Cederberg mountains heeft een beetje ons hart gestolen, de fantastische uitzichten, de onvoorstelbaar mooie rotsformaties, uitdagende wandelingen en de pure ongereptheid zullen we niet snel vergeten.
Kaapstad
Dé stad van Zuid Afrika? Wij kunnen het nog niet beoordelen, maar het is er op z’n zachts gezegd erg plezierig vertoeven.
Kamperen in en rondom Kaapstad is overigens wel uitdagend. Campings zijn er niet, of ver van de stad. Wildkamperen is niet toegestaan of simpelweg onveilig. In eerste instantie verblijven we op een camping ten noorden van de stad op z’n 45 autominuten. De buitenwijken die we er zien hebben niets meer te maken met het Afrika van armoe en ellende. Nee, hier grote rijkdom, vertaalt in enorme huizen en grote auto’s, dure kleding en mooie banen. Maar die huizen moeten dan vanwege de criminaliteit wel metershoog worden afgeschermd en bewaakt. Dat vinden wij dan weer geen rijkdom! Wij worden uitgenodigd door een blank echtpaar welke we eerder hadden ontmoet, voor een typisch Afrikaanse braai. Erg gezellig, bovendien geeft het ons een inkijkje in het (rijke) leven van dit alleraardigste koppel.
Wij laten ons voor een habbekrats, per Uber taxi naar ‘Waterfront’ transporteren. Waterfront is het gebied met diverse pieren volgestouwd met luxe (toeristen)winkels en gezellige eettentjes. Door de vele talen die je om je heen hoort weet je zeker dat je in een echte wereldstad bent. Maar als je bij blanke Kaapstedelingen laat weten uit Nederland te komen voelen ze een verbinding. Het Afrikaans en Nederlands zijn nog zo aan elkaar verwant dat je elkaar redelijk makkelijk kunt volgen.
Kaapstad en z’n wijde omgeving straalt rijkdom en georganiseerdheid uit. Je vindt er nauwelijks troep op straat en alles is keurig aangelegd en verzorgd.
Later begeven we ons wat meer in oostelijke buitenwijken waar we ook een paar sloppenwijken tegenkomen en bedelende zwervers.
Kaapstad, vermaak
De stad is gelegen aan de voet van de wereldberoemde Tafelberg. Een icoon die bijna vanaf iedere straathoek is te zien. Nou dachten wij dat zo’n platte berg redelijk uniek was, maar inmiddels weten we beter. In Angola, Namibië, maar ook op andere plekken hebben we vele van dit soort bergen gezien. Maar door de unieke ligging en historie is het een enorme toeristische trekpleister geworden.
Later zullen we de berg nog beklimmen.
In de omgeving van Waterfront bevindt zich een reuzenrad. Het lijkt ons leuk om de directe omgeving even van boven te bekijken, al was het alleen maar even om ons te oriënteren. Voor een kleine twintig euro mogen we een rondje of 8 meedraaien. We stoppen op het hoogste punt en hebben een mooi overzicht. Ach, ’t was leuk, maar ’t hoeft niet weer.
We maken een mooie wandeling langs de kust, genieten van de beukende golven en hebben in de verte uitzicht op Robben-eiland.
Weer terug bij Waterfront laten we ons verassen in het zeeaquarium, Two Oceans. Ja, twee oceanen, omdat de Indische en Atlantische Oceaan hier ten zuiden van Zuid Afrika raken.
Nou staat de Atlantische Oceaan hier bekend om z’n koude zeestroom en de Indische om z’n warmere water, wat een unieke flora en fauna oplevert.
Het leven onder water wordt in dit aquarium op een fantastische manier uitgebeeld, met vele soorten vissen en ander unieke creaties. Zeker de moeite waard!
We sluiten de dag af met een drankje op een terras met vriendelijke bedienden.
We zetten onze reis voort over het Kaapse schiereiland en bezoeken daar nog diverse “highlights”, maar daarover meer in deel 2.
